Eindwerk

Ik vind het een fantastisch idee!! ik heb ook dat boek gelezen, op den duur voel je je echt alleen en abnormaal! Iik ben nu ook in behandeling bij de kinesist, ik heb 5 sessies achter de rug en merk al kleine veranderingen. hoeveel sessies heb jij gehad?

Groet,

flupke

Beste Flupke

hoeveel sessies exact weet ik niet meer. Ik vermoed iets tussen de 16 en 20. Ik ben blij dat je al wat verbetering merkt. Je zal zien dat het echt allemaal vlot zal gaan en dat je langzaam aan ook meer zelfvertrouwen zal krijgen. Ik ben blij dat je zo positief bent over mijn initiatief.

Liefs en veel succes met je therapie

dag Elke,

ik heb twee en een half jaar vaginisme gehad..de 1e 2jr durfde ik geen stap te zetten naar een seksuologe…ben bij een seksuologe geweest in Antwerpen, maar dat hielp niet veel, het waren enkel mondelinge gesprekken die mij totaal niet aanstonden….Met die behandeling ben ik dus gestopt…en dacht nooit meer, met aandringen van mijn man heb ik alle moed bij elkaar gespaard en naar Lotte Loones gestapt in Leuven….Ik heb 5 sessies gehad….en sinds 2 weken kan ik eindelijk seks hebben met mijn partner…soms is het nogal wat pijnlijk….maar dat gaat wel over…..

Nu pas kan ik leven, en voel ik me de gelukkigste vrouw op aarde

Elke Hou vol, en veel succes

Hoor nog van je…

Sarah

hallo,

kun je mij daar meer over vertellen wat dat voor therapeut is die je geholpen heeft. ik ben misbruikt door mijn vorige vriend hij heeft me veel pijn gedaan. nu heb ik een lieve vriend waarbij ik het gevoel heb ook dat te willen delen ik schaam me en ben bang dat hij bij mij weg gaat…het boek het ik gelezen ik herkende er veel in… kun je mij een adres geven of uitleggen wat het is.

alvast bedankt,

Schorpioen

Liefste schorpioen

Ik heb mijn naam Elke T gemaakt omdat ik heb gezien dat er nog een Elke op het forum staat.Ik heb mijn behandeling gevolgd bij een kinesiste.
Mijn behandeling heeft 15 tot 20 sessies geduurd. Dit was soms elke week of om de twee weken. De eerste keer wordt er uitleg gegeven over wat het allemaal inhoud, wat er de volgende weken gaat gebeuren… Ik vind één ding zeer belangrijk namelijk de behandeling doet op geen enkel moment pijn.Dus je hoeft daar echt geen schrik voor te hebben. Wat ik ook denk dat je best doet is psychologische hulp zoeken aangezien je ex-vriend je misbruikt heeft. Lotte Loones werkt samen met een psychologe die dit doet. Als Leuven te ver is voor je staat op www.cfsl.be alle seksuologen uit België. Je hebt een seksuoloog nodig die zich bezig houdt met seksuele dysfuncties.Ik hoop echt dat je de stap zal durven zetten.

Veel sterkte, Elke

Dag schorpioen,

Ik ben zelf bij Lotte Loones in behandeling geweest. Bij de gedachten al dat ik n vinger bij mij naar binnen moest brengen kreeg ik al kippenvel.De eerste keer dat ik bij Lotte ben geweest, Ging ze met 1 vinger voor de poortje staan.elke sessie ging ze dan een stukje dieper, als het pijn deed stoptte ze direct uiteindelijk werden het bij mij 2 vingers, vervolgens kreeg je plasticen vormpjes in de vorm van een penis, maar als eerste krijg je een kleine maat, en daar moest ik thuis mee oefenen, als dat volledig lukte, kreeg ik een grotere maat.Maar voordat ik de grote maat kreeg konden we al betrekking hebben met elkaar wat af en toe wel pijnlijk was…Nu gaat het al stukken beter…

Wie had ooit gedacht dat ik zo ver zou geraken..Ik had altijd de gedachten dat ik voor eeuwig vaginisme zou blijven hebben….

Maar geloof me Bij Lotte Loones heb ik zo;n goed gevoel….En alles ging zo vlot….

Schorpioen heb geen schrik en stap gewoon naar Lotte Loones

Succes,

Sarah

Beste

Ik las je stukje op het internet. Vanaf mijn 18 wist ik dat ik vaginistisch was. Dit jaar nu, ben ik 36 ben ik er eindelijk vanaf. Ik heb en lange weg gehad met vele therapeuten. Ik ben heel benieuwd wat je geschreven hebt. En met name hoe je van het vaginisme bent afgekomen.

Graag hoor ik van je.

Vriendelijke groeten,

Jacqueline van de bilt
Nederland

Beste Jacqueline

Ik heb iets meer geluk gehad dan jou denk ik, want ik ben na 2 jaar zoeken van mijn vaginisme afgeraakt. Op mijn 18 wist ik niet dat het vaginisme was dat ik had, ik kon gewoon moeilijk seks hebben. Jammergenoeg ben ik bij de verkeerde mensen terecht gekomen en heb ik een operatie ondergaan. Die heeft natuurlijk niets uitgehaald en ik raakte in een nog diepere put + ik had er een trauma bij. Vorig jaar in februari-maart ben ik terecht gekomen bij een kinesiste die seksuele problemen behandelde. Zij is degene die me dan vertelde dat ik vaginisme had. Eens ik dat wist heeft het nog 4 maand geduurd en ik kon betrekking hebben. Maar de angst ging niet echt weg, ik had natuurlijk 2 jaar seks gehad met pijn, dus voor mij was seks=pijn. Ik wist dat ik eerst nog wat moest verwerken en omdat ik dat vaak doe door te schrijven heb ik in overleg met mijn kinesiste besloten mijn eindwerk erover te schrijven. En dit blijkt de beste therapie ooit. Wanneer het klaar is zal ik proberen het op internet te zetten zodat iedereen die wil, het kan lezen. Ik bespreek alles: definities, over welke spieren het gaat, de soorten vaginisme, hoe vaak het voorkomt, oorzaken, gevolgen, behandelingen en natuurlijk het communicatieprobleem. Om dit laatste te staven zal ik enquetes afnemen en interviews doen. Met dit begin ik in januari-februari, na mijn examens. Ik hoop dat ik dan ga kunnen aantonen dat er een communicatieprobleem is rond vaginisme.
Mijn eindwerk is mijn therapie en mijn manier om anderen te helpen en ik hoop dat op een dag vaginisme geen taboe meer zal zijn.
Ik hoop dat dit een antwoord is op je vraag.

Liefs elke

Ik vind het heel knap dat je de taboe wil doorbreken!
Ik had zelf nog nooit van vaginisme gehoord waardoor ik heel onzeker werd en zelfs niet naar de dokter durfde. Het heeft dan ook drie jaar geduurd voor ik ontdekte wat ik had.
Ik ben aan het studeren voor leerkracht waardoor ik het onderwijs in vraag ben beginnen trekken. In het secundaire onderwijs leer je over de voortplanting, afwijkingen van het menselijk lichaam,… Waarom kunnen ze in een zesde jaar, waar ze toch ook over seks praten, niet over de problemen kunnen vertellen. Vaginisme, te vroeg klaarkomen, geen zin in seks,… het komt zo vaak voor maar niemand kent het. De jeugd moet het allemaal vinden op het internet waardoor er niet over gepraat wordt. Daar zit het onderwijs verkeerd vind ik. Een 18-jarige leerling is zeker in staat om daar rond te werken. Dus zij die biologie geven (ik spijtig genoeg niet)… denk daar ook eens aan.

Kus
Caroline

Hey Elke,

ben je toevallig in de buurt van Antwerpen op behandeling geweest? Als dat zo is, zou je me dan het adres van die dokter kunnen geven? Ik ben zelf 20 en ik ben niet zeker of ik vaginisme heb, maar ik heb wel zo’n vermoeden. Ik zou graag zeker zijn, maar heb geen zin om zoals jij een zwerftocht langs verschillende therapeuten te maken. Alvast vriendelijk bedankt.

Best Astrid

ik ben bij een kinesitherapeute in Kortrijk geweest. Ik weet niemand in Antwerpen, maar zoek gewoon alle kinesisten op en bel er eens naar. Vraag of ze bekkenbodemtraining doen ( bij mijn kinesiste noemde dit pelvische reëducatie). Ga dan eens langs en kijk of het klikt, want het is wel belangrijk dat je op je gemak bent bij die persoon.Heel veel succes met je zoektocht en ook met je behandeling.

Liefs Elke T

Ik wou graag eens reageren op de opmerking van Caroline.

Omdat ik zelf vaginisme had en nog steeds wat pijn heb én tot voor kort in het onderwijs stond, gaf ik in mijn lessen moraal ook les over seksuele problemen en “moeilijke momenten in het liefdesspel”. Omdat ik het zelf belangrijk vind dat de jongeren ook eens te horen krijgen: het loopt niet steeds van een leien dakje en je bent niet abnormaal als er iets niet goed loopt. Ook wil ik dat ze weten dat ze terecht kunnen bij iemand, als het niet zo goed loopt.

Groetjes,
Annelies x