Sarah
ik ben 18 jaar en heb al 4 jaar een relatie.
Ik denk dat ik een extreme vorm van vaginisme heb, want ik kan echt niets naar binnen brengen, alles verkrampt, nochtans heb ik geen angst om te vrijen.Mijn vriend is tot nu toe zeer geduldig maar toch spoort hij me aan om hulp te zoeken. Onlangs maakte ik een afspraak met Lotte, ik was vastbesloten om te gaan en mijn probleem te verhelpen. Tot op de dag… ik durfde niet gaan… ik schaamde me zo voor mijn probleem, ik kan e rmet niemand over praten, behalve met mijn vriend.Ik zo ongelooflijk graag een normale seksuele relatie aankunnen. Maar bij een therapeut gaan durf ik niet en ;ligt me financieel nogal zwaar.
Ik zou een oproep willen doen om mij oefeningen doortesturen om mijn vaginisme te verhelpen. IK heb gelezen dat je bekkenbodemspieroefeningen kan doen,maar hoe moet dat?
dus aub oefeningen gevraagd.
tot slot wil ik iedereen die aan vaginisme lijdt een hart onder de riem steken.
xxx sarah
Annie
Hallo,
Ik begrijp dat het een grote stap is om naar een kinesist of iets in die aard te gaan, maar het is een deel van je genezingsproces hoor ! Erover praten met mensen die hier ervaring mee hebben, helpt je voor een groot deel jezelf en je probleem te aanvaarden. Dan pas kan je eraan werken. Ik weet niet of het zomaar lukt zonder therapie. Ik ben bijna dertig en heb met dit probleem (niet zo extreem als jou, bij mij lukte het na een hele tijd wel een beetje) wel meer dan 10 jaar gezeten. Ben nu pas in behandeling en het helpt echt hoor, erover praten !!! Die oefeningen zijn natuurlijk het belangrijkste, maar ik denk toch dat je dat samen met iemand professioneels moet oefenen.
Kan je vriend je financieel niet een beetje steunen ? Hij zegt toch dat hij erachter staat dat je hulp zou zoeken … En op voorschrift van de huisarts kreeg ik althans een deel terugbetaald. Moet je het natuurlijk wel tegen je huisarts durven vertellen en dat is ook een hele stap, ik weet het.
Nochtans zijn die mensen er voor je, dus waag het erop ! Zij hebben heus al gekkere dingen meegemaakt dan dat ! En als je daar zit te snotteren, maakt niet uit ! Je wilt niet weten hoeveel tranen ik al gelaten heb !
Enfin, veel sterkte !! Ik hoop voor jou het allerbeste ! En hopelijk hebben we inderdaad binnenkort allemaal eindelijk een normaal seksueel leven !
Groetjes
Sarah
beste annie,
dank voor je berichtje
ik weet het..ik moet naar een specialist gaan, maar toch zou ik eerst even willen proberen met oefeningen, wie weet lukt het daar mee al niet wat beter…
weet jij soms geen oefeningen?
Annie
Ik kan je wel even op een rijtje geven wat ik bij mijn kinesiste heb moeten doen. Ze begon al gewoon met aanraken en dat duurde zolang tot ik niet meer verkrampte op het moment dat dat gebeurde. Nadien moest ik zelf met één vinger naar binnen en mijn man ook. Daarna kreeg een klein kegeltje mee met een touwtje (zoals een tampon) en nu ben ik bezig met pluggen die ongeveer de grootte hebben van een penis. Belangrijk is dat je op geen enkel moment pijn voelt. Op het moment dat het pijn doet, moet je meteen stoppen op de plaats waar je bent, opspannen, terug ontspannen en dan proberen verder te gaan als je er klaar voor bent. Het is echt moeilijk om het helemaal uit te leggen hoor. Je zou echt hulp moeten zoeken …
Schaf jezelf glijmiddel aan. En de kinesiste zei ook dat je deze oefeningen even moet loskoppelen van seks. ‘We gaan nu oefenen, zonder meer …’
Ik kan het niet genoeg zeggen : als het zo niet lukt, neem dan de stap om ermee verder te gaan. Blijf er geen jaren mee sukkelen, zoals ik gedaan heb, want daar krijg je heel veel spijt van. Het probleem wordt alleen maar groter. Op de duur ga je er psychologische onderdoor en dat kan ook de bedoeling niet zijn hè. Jij leeft al in een andere tijd dan ik tien jaar geleden. Mensen staan voor veel open en ook voor dit probleem zijn er zeer professionele oplossingen.
Ik hoop dat je vriend even begripvol is als mijn man. Wij kennen elkaar al jaren en hij blijft mij steunen.
Aan het werk !!! Succes !
Lotte Loones
Beste Sarah,
Geen probleem (vooral na het lezen van dit openhartig mailtje). Neem er gerust je tijd voor en als je voelt dat je er klaar voor bent mag je me altijd contacteren.
Veel sterkte en misschien tot later,
Lotte Loones
Sarah
hey lotte,
bedankt voor je begrip.
Ik ben nu bezig met een antal oefeningen, zoals bv. een vinger inbrengen, het heeft nog niet bepaalt succes maarja oefening baart kunst zeker?
ONlangs las ik iets dat helpt om je bekkenbodemspieren onder controle te krijgen, er stond dat als je naar het toilet moet, je dan je urine moest ophouden en dan weer lossen. KLopt dit? enzo ja zijn er nog van die “trucjes”?
En ik wou ook even vragen of een verdovend zalfje aanbrengen aan de geslachtsdelen helpt om geen pijn te voelen?
alvast bedankt en ik wou even zeggen dat ik het enorm fijn vind, dat je langs deze weg zoveel vrouwen helpt.
xxx sarah
Lotte Loones
Beste Sarah,
Je plas ophouden mag je alleen gebruiken als test en niet als oefening ( risico voor het ontwikkelen van een instabiele blaas)
Het effect van verdovende zalfjes is sterk inividueel verschillend. Ik denk dat het best is dat we deze discussie persoonlijk verderzetten. Ik zal je een mailtje sturen.
mvg,
Lotte Loones.
Bianca
ha sarah
ik kan je alleen maar aanraden ga een therapie volgen ik ben nu 26 en ik zou willen dat ik het jaren eerder had gedaan maar ik durfde ook niet. nu denk ik er heel anders over en iedereen mag weten dat ik vaginisme heb gehad en nog altijd moet ik opletten dat ik me ontspan! mijn vriend en ik willen graag een kindje en die mogelijkheid is er nu omdat op een natuurlijke manier te doen. het enige wat nu elke maand weer spannend is dat het afwachten is of ik ongesteld wordt of niet. als ik 1 ding zou over mogen doen in mijn leven dan is het wel eerder in therapie te gaan en echt ik kan jou alleen hetzelfde aanraden ik heb het ook zelf geprobeerd maar dat lukte me niet het werkte alleen frustrerend. heel veel succes meid en het gaat je lukken hoor!
Annie
Dag Bianca,
Voor jou is het dus ook zo dat je er moet op blijven letten om je te ontspannen. De kinesist heeft me dat ook gezegd, het zal iets zijn waar ik mee moet leren leven. Jammer genoeg kan ik me er nog niet bij neerleggen. Moeilijk hoor, ik zit er echt van in de put. Heb jij ook psychotherapie gevolgd of enkel de technische kant van zaken ?
Inderdaad, als ik één ding opnieuw mocht doen, was het ook zeker jaren eerder in behandeling gaan. Erg hè, hoe je je over dit zo erg kan schamen !
Groetjes
Caroline
Hey!
Ik weet helemaal hoe je je voelt! Ik heb ook vaginisme en ik heb twee weken geleden de stap gezet naar een seksuologe. Ik was ook bang. Enorm zelfs. Ik was bang dat ze niet lief zou zijn. Maar dat was absoluut geen probleem. Die mensen begrijpen je! Ze hebben al honderden meisjes en vrouwen zoals ‘wij’ geholpen. Mijn seksuologe zei:”Je moet er niet met inzitten, ieder meisje weent hier. Dat is heel normaal.” Het is voor ons allemaal moeilijk om over te praten. Vooral omdat weinig mensen het probleem kennen en omdat seks(therapie) voor enkele nog altijd een taboe is. Ik ben heel blij dat ik die stap heb gezet en ik spoor jou ook aan om het te doen. Het zal allemaal wel meevallen! Vertrouw er gewoon in. En erover praten helpt ook en daar kan de seksuologe/kinesiste je ook bij helpen. Die begrijpen je echt! Volgende maand heb ik mijn eerste ‘behandeling’ waarin ze mij de oefeningen gaan aanleren. Ik ben nog steeds een beetje bang omdat het weer iets nieuw is. Sinds een week sta ik er ook alleen voor. Mijn vriend heeft me laten zitten… Maar nu dat ik weet dat ik het alleen moet doen, ben ik sterker. Nu weet ik dat ik het 100% zeker voor mezelf doe en niet voor mijn vriendje die seks wil. Ik heb het nu ook tegen mijn moeder en zus verteld en de steun doet enorm goed.
Dus wat ik jou zou willen meegeven is; praat erover met mensen die je vertrouwd want dat doet enorm goed, al is het maar om het zelf te kunnen verwerken en ga naar een seksuologe/kinestiste. Ze kunnen je helpen! Doe het voor jezelf niet voor je relatie. Je kan er alleen maar sterker uit worden.
Heel veel moed!
Kus
Caroline
Anoniem
ik heb eindelijk de stap naar de kine gezet!!! hopelijk helpt het. het is toch een grote sta ze!!! bedankt aan diegene die me info gegeven hebben!!!
en ik hou jullie zker op de hoogte hoe het hier allemaal verloopt
bedankt
Caroline
Ik wil je even een dikke proficiat wensen! Het is inderdaad een grote stap! Maar vergeet niet dat wij die ook allemaal hebben gezet! We weten hoe je je voelt! Doe zo voort!
Kus, Caroline
Sarah
ik heb eindelijk beterschap en zonder naar de kine te gaan, mijn vriend kan al in mij met 3 vingers! we hebben het gewoon stap voor stap gedaan, eerst een halve vinger, dan 1, dan 2, enzo…
zijn 3 vingers gaan er voor 3/4 in, dneken jullie dat dat genoeg is om al aan penetratie te beginnen?
xxx sarah