Radeloos

Janneke

Hey,

ik ben 22 jaar en heb al 6 jaar en 3 maanden een zeer goede relatie, maar toch ontbreekt er iets zeer belangrijk namelijk seks. Mijn vriend heeft er zeer veel begrip voor, maar ik voel mij toch oh zo slecht.

In het begin van onze relatie wou ik nog geen penetratie uit schrik om zwanger te geraken (ondanks het feit dat ik de pil nam, enz.), maar vorig jaar begon ik echt wel te merken dat het abnormaal was. Steeds als ik wou vrijen of er gewoon aan dacht, krampte ik volledig in elkaar, met als gevolg dat er helemaal geen seksueel contact kwam.

Mijn moeder (die niets van deze problemen afwist) heeft mij tijdens de vakantie naar de dokter gestuurd voor een uitstrijkje. Al een week op voorhand was ik mij zorgen aan het maken voor dit moment, de nacht ervoor heb ik zelf geen oog dicht gedaan.

Toen het onderzoek dan uiteindelijk plaatsvond, wist ik niet wat mij overkwam (ik krampte volledig in elkaar en schreeuwde het uit van de pijn). De dokter heeft mij toen gewezen op het feit dat ik duidelijk een probleem had en verder moest gaan! Vanaf dit moment voelde ik mij echt ABNORMAAL. Toen ik thuis ben gekomen van mijn onderzoek, merkte mijn moeder natuurlijk dat er iets scheelde, met als gevolg dat ik haar alles heb moeten vertellen, waardoor ik mij en mijn vriend zo geviseerd voel. Mijn ouders willen erover praten, maar dat is echt niet zo simpel!!!

Na enkele weken had ik mijn eerste afspraak bij een seksuologe. Ik had enorm veel zenuwen hiervoor. Mijn vriend is dan ook samen met mij er naartoe gegaan, maar ik ben alleen binnen geweest. Dit eerste gesprek was eigenlijk een gewone kennismaking dus dat viel allemaal mee.

Twee weken later ben ik met mijn vriend geweest. (dit hebben we ongeveer 5 keer gedaan) Uiteindelijk vonden we allebei dat deze gesprekken niet zo nuttig waren. Deze vrouw gaf mij echt een gevoel dat ik abnormaal was en gaf mij ook vaak steken, wat naar mijn en mijn vriends mening niet kon. We hebben onze sessies dan ook afgesloten door te zeggen dat we eventjes zelf wilden proberen en dan terug contact zouden opnemen.

Uiteindelijk is er niets verbeterd, alleen dat we niet meer tweewekelijks 45 Euro kwijt zijn aan iemand die mij maar slecht liet voelen.

Maar toch dit is ook weer geen gezonde situatie…. Ik wil zo graag kinderen, maarja zoals het er nu voor staat zal het nooit lukken.

Graag zou ik dan ook weer opnieuw iets willen starten, maar ik heb weer zo een schrik om vernederd te worden….

Ik voel mij zo slecht zelf terwijl ik deze boodschap typ, vloeien de tranen over mijn gezicht. Elke seconde van de dag denk ik “ik ben abnormaal”! Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen, ik wil zo graag normaal zijn…

Janneke

Rob

Lieve schat, jij bent helemaal niet abnormaal 1 op de 100 vrouwen heeft hier namelijk last van.
Zo ook mijn vriendinnetje met wie ik nog maar kort een relatie heb. Ik ben geen kenner en ik zit zelf ook nog met het probleem dat mijn vriendin denkt dat ze dit niet heeft terwijl ze alle kenmerken heeft. Misschien is een behandeling bij een kinesist/fysiotherapeut voor jou wel een oplossing. Je wilt er in ieder geval iets aan doen, dan zou ik dit zeker eens proberen. Schaden kan het nooit!!

En onthoudt mensen vinden jou echt niet abnormaal, dit is juist iets wat veel vaker voorkomt dan je denkt.

Super veel succes ermee!!!!

Anoniem

dag Janneke,

Rob heeft groot gelijk, je hoeft je echt niet te schamen. Ik zou ook zo snel mogelijk met iemand contact opnemen die er WEL iets van afweet, want die seksuologe weet er blijkbaar niets van. Ik ben ook eerst bij een gewone seksuologe geweest en ze bleef maar graven in het verleden, het heeft ook niet veel geholpen. Ik ben toen ook via deze website bij mevr. Loones terechtgekomen (zij is kinesist en seksuologe) en pakt het echt helemaal anders aan. Ze is ook heel lief en geduldig, ze dwingt je niet om iets te zeggen en de oefeningen helpen echt!
Ik hoop echt dat je niet met dit gevoel blijft zitten en dat je weet dat er velen zoals jij zijn, en dat er mensen zijn die je wel effectief kunnen helpen.

Veel succes en laat de moed niet zakken!

Een troostende ram

Iein

hoi janneke

ik herken jou verhaal ook goed zelf heb ik ruim 7 jaar een relatie en ben 23 jaar. ik heb bijna 1 jaar therapie bij een seksuologe gehad. dat is nu ook weer ruim 1 jaar geleden dat ik daarmee ben gestopt. want ik dacht dat we het zelf wel konden oplossen. niet dus! heel soms hebben we seks met elkaar (1x in de 2-3 maanden)en dan vind ik het ook fijn. alleen in het begin wat pijnlijk. maar soms doet het zo’n pijn. en dan loopt het op niets uit . mijn vriend heeft geduld, maar soms krijgen we toch ruzie als het niet lukt. hij zegt dan je moet gewoon ontspannen en zegt dat mijn benen net als een blok beton aanvoelen.in al die die tijd dat ik geen therapie heb gehad heb ik er zelf weinig aangedaan en heb nu het gevoel dat ik weer opnieuw kan beginnen. maar ik zie er zo tegenop toch denk ik dat ik het alleen niet ga redden. zo frustrerend.
groetjes lein

Leen Delahaye

Beste Janneke,

Mijn naam is Leen Delahaye, ik ben psychologe (en seksuologe) en werk samen met Lotte. Het spijt me te moeten lezen dat jouw ervaringen met je vorige therapeut zo negatief waren. De bedoeling van gesprekstherapie is allerminst dat jij nog meer het gevoel krijgt abnormaal te zijn, integendeel zelfs, je therapeut zou je over dat gevoel heen moeten helpen. Heel belangrijk is wel de relatie die je aangaat met je therapeut, het moet ergens wel ‘klikken’, want de dingen die aan bod komen zijn erg intiem en privé. Het is dus wel nodig dat je een vertrouwensband kan opbouwen met die persoon. Blijkbaar was dat bij jullie niet het geval ( steken geven is bijvoorbeeld niet iets wat binnen een vertrouwensrelatie gebeurt).
De boodschap die ik je wil meegeven is: laat de negatieve ervaring met één persoon je niet tegenhouden om bij iemand anders hulp te zoeken. Een lichamelijke behandeling (zoals die bij Lotte) is heel belangrijk en kan ook je gevoel van abnormaal te zijn wegnemen als de therapie gunstig verloopt. Over sommige dingen kan het echter deugd doen te praten, en rustig stil te staan bij wat je voelt (en dit is soms heel veel). Ik merk bij sommige vrouwen die ik begeleid dat het uitspreken van wat er door hen heen gaat, soms al een eerste stap betekent naar het verwerken van al dat onderliggend verdriet. En dan kan er op vijf gesprekken al heel wat gebeuren, in de positieve zin dan!
Dit wou ik gewoon even kwijt omdat het me wel wat deed dat de gesprekken bij je vorige therapeut voor jou helemaal niet deugddoend waren.

Alvast nog veel sterkte en succes in je zoektocht!

Vriendelijke groeten

Leen Delahaye

Marjolein

Hey,

Je bent echt niet abnormaal hoor! Er zijn zoveel vrouwen die dit hebben! Ik ook, ben 19 jaar en probeer al vanaf mijn 17e sex te hebben met mijn toenmalige vriend en mijn huidige. Niks lukt! Geen vinger, geen tampon, geen penis. Hoe dit kan? Geen idee! En zoveel vrouwen hebben dit ook, je bent echt niet abnormaal.
Maar ik ken je gevoelens. Ik ben ook een aantal keer bij een gyneacoloog geweest, en dat heeft me helemaal niks geholpen! Ze nam me niet serieus. Ze wilde me onderzoeken met een eendebek, ik denk dat dit onmogelijk is, aangezien ik daar niet voor niks ben met die klachten! Maar dat wilde zij niet snappen, en ze werd boos.
Nou ben ik een aantal maanden verder en heb toch weer besloten naar de dokter te gaan, en dit keer doorgestuurd te worden naar iemand anders. Iemand die t wel snapt en wil begrijpen! Mijn vriend is ook heel geduldig, maar ik snap heel goed dat hij het ook graag wil (en ik ook). Maar ik kan er niks aan doen. Dus ga ajb nergens meer heen omdat je je abnormaal voelt of omdat je slechte ervaringen hebt! Je weet nooit hoe het bij de volgende is, misschien gaat het dan wel heel goed!
Sterkte en succes!

xxx

Sarah

lieve Janneke,

Ik heb 2 jaar lang vaginisme gehad!Was in behandeling bij een seksuologe in Vilvoorde…Maar niets hielp!! Het waren voor mij en mijn man nutteloze gesprekken!!Ze bleef ook maar graven in het verleden…enz..na 5 sessies ben ik ermee gestopt. 2jr lang…kon ik niet eens een vinger of een tampon binnenbrengen…Bij het idee alleen al kreeg ik kippenvel. Ik voelde me abnormaal….Augustus ben ik deze site gaan bekijken en veel hebben mij doorverwezen naar Lotte Loones. We hebben direct een afspraak gemaakt…maar ging met het idee..HET ZAL VAST WEER NIET LUKKEN. Eenmaal aangekomen voelde ik me zo op me gemak..en zo gerustgesteld door haar..Het is een schat van een vrouw…met zoveel geduld. elke sessie ging beter… Ze oefent met phantoompjes..e.d. maar geloof me na 6 sessies kon ik gewoon seksueel gemeenschap hebben met mn echtgenoot!!! De eerste paar dagen waren pijnlijk…maar daarna voel je totaal niets meer van vaginisme!!!het resultaat Ben nu 3 maanden zwanger!!!Ben nu de gelukkigste vrouw op aarde…

Janneke jou lukt het ook!! Ik raad je aan, ga naar Lotte Loones in Leuven, zij helpt je er zeker vanaf!!

sarah

Iein

hoi alemaal,

hier ben ik weer ,in mijn vorig berichtje schreef ik dat ik ook radeloos was en gefrustreerd enzo. nou toen ben ik kort daarna weer naar de huisarts gegaan en heb heel het verhaal weer verteld .Tot mijn opluchting wist hij er nog wel van .Ik vertelde dat ik niet meer naar een seksuologe wilde ,maar dat ik therapie wilde om mijn spieren te leren ontspannen.En nu ben ik 2x geweest (bekkenbodemtherapie) Ze werkt alleen niet met sondes ,maar alleen met oefeningen.Ik voel me er echt op mijn gemak,want ze vroeg de eerste keer natuurlijk het een en ander maar ik vond het voor het eerst niet erg om er antwoord op te geven. Ik denk dat ik er nu zelf voor het eerst ook aan wil werken en ben er heel veel mee bezig.Ook de seksuologe was toen allemaal bezig met het verleden en dingen te zoeken die er niet zijn.Daar ben ik nu zelf ook achter.Het was zelfs zo dat ik bijna bij een psychologe terecht kwam terwijl ik dat zelf eigenlijk niet wilde.Ik had het idee dat er een groter probleem van gemaakt werd dan het al is.Ik hoop dat deze therapie werkt en heb ook weer met mijn vriend afgesproken dat als het ook maar een heel klein beetje pijn doet dat we er gelijk mee stoppen.Soms wilde ik zelf verder omdat ik zo graag wilde nu weet ik dat dat geen zin heeft ,want dan heb 2 dagen daarna nog pijn.Nou ik ben mijn verhaal weer even kwijt .
tot de volgende keer groetjes lein

Shopping Cart