Ieneke
Hallo Lotte
Door het programma van de eo ben ik aan het denken gezet. Zou ik hier ook last van hebben? Ik weet het niet. Wel weet ik dat ik bijna nooit zin heb om te vrijen. Aanraken vind ik ook vervelend. Mijn partner heeft heel veel geduld, maar ik zou hem zo graag gunnen dat we er meer plezier aan beleefden. We zijn 2 jaar geleden bij een sexuologe geweest, maar toen is dit er niet uitgekomen. Ik wist trouwens niet eens dat dit bestond. En ik wist ook niet dat ik dit zou kunnen hebben, omdat we wel kinderen hebben, en we soms ook wel gemeenschap hebben. Alleen ik vind het nooit fijn. Ik vind het zelfs moeilijk om naar zijn penis te kijken, laat staan te liefkozen. Terwijl ik echt van hem houd.
Ik voel me hier al jaren heel schuldig over. We vrijen heel af en toe, omdat ik dan denk dat ik het moet doen voor hem. Ik woon in het noorden van het land en ik zou graag willen weten of u ook een adres weet van zo iemand die mij zou kunnen helpen? Een kinesist? Ik wil zo graag een fijne sexuele relatie hebben. We hebben al diverse therapieen achter de rug, maar we komen er niet uit. En het gaat steeds meer gevolgen krijgen voor onze gewone dagelijkse omgang met elkaar. Kan ik dan gewoon naar de huisarts gaan en vragen om een verwijs brief? Ik hoop dat u me kunt helpen. Dit is de eerste keer dat ik aan zo’n forum meedoe. Krijg ik in mijn eigen mailbox antwoord?
Ieneke
Toen ik nog verder las zag ik dat deze website op Belgie gericht is? Ik woon in Friesland in Nederland.
Plebke
Hoi Ineke, ik kom ook uit Nederland hoor (Amersfoort)…. Ik wil je even een hart onder de riem steken. Ik denk persoonlijk dat het geheim ‘m zit in het niet opgeven (hoe moeilijk het ook wordt). En trouwens, het hoeft helemaal geen vaginisme te zijn wat je hebt. Ik ben persoonlijk wel vaginistisch, maar daarvoor is een heel duidelijke traumatische oorzaak (niet dat dit altijd het geval is bij vaginisme overigens…). Ik ben 2 jaar geleden naar m’n huisarts gestapt en heb gewoon van ‘m geëist dat hij me doorverwees naar een gyneacoloog. Hij voelde zich enorm gepaseert, maar jammer dan. Vervolgens kwam ik bij een mannelijke gyneacoloog terecht die ‘niet naar binnen kon’ en me doorverwees naar een geweldige sexuologe in Utrecht (dr. Schoenmakers). Daar hebben weer twee mannen me bekeken die niets fysieks vreemds konden ontdekken. Pas de derde in Utrecht (de vierde dus in totaal!!! over volhouden gesproken…) was een vrouw en die ontdekte een blijkbaar veel voorkomend probleem: focale vulvitis. Dat klinkt heel smerig, maar dat is het helemaal niet, het zijn chronisch geïrriteerde plekjes in de huidplooitjes aan het begin van de vagina. Dit kan worden ontdekt met een zogenaamde ‘touch-test’ wat helemaal niets voorstelt: een nat wattenstaafje en that’s it. Je komt er niet eenvoudig vanaf moet ik zeggen (veel smeren met een bepaalde creme en veel wassen met water, oncharmante katoenen onderbroeken etc), maar het was voor mij zoiets van ‘zie je wel, ik bén n iet gek, ik beeld het me niet allemaal in die pijn!’ Voor mij is de focale vulvitis nu onder controle, maar ik heb nog een lange weg te gaan voordat ik ben waar ik zijn wil. Ik ben nu onder behandeling van een gyneacoloog/sexuologe en die geeft heel werkbare tips. Het emotionele deel duurt natuurlijk wel even wat langer, maar Ineke, geef niet op! Praat erover en vertouw op wat je voelt!
Ik wens je heel veel sterkte toe en ik hoop vooral dat je partner je steunt, hoe lang het ook duurt…..
Lotte Loones
Dag Ieneke
Ik behandel ook vrouwen die van Nederland komen. Heb je een mailtje gestuurd met meer info.
Met vriendelijk groet,
Lotte